وبلاگ خاتون کرد

به گزارش خبرنگار آفتاب دل، رقص کردی که در میان مردم کردستان به آن"هه لپه رکی" می گویند، با زیبایی خاص آیینه ی تمام نما از زندگی گذشته این مردم است که به صورت زنده در زمان حال در وجود آنان در حرکت و جریان است، اگر به ریشه یابی و علل به وجود آمدن این هنر توجه نمائیم باید اذعان نمود که این هنر ریشه در زندگی و کار روزانه مانند کشاورزی، اعتقادات دینی، مراسم و جشن های بزرگ، بازی های محلی، جنگ و دفاع ،حالات روحی و درونی افراد دارد،

هه لپرکی  از گذشته های دور به یا د گار مانده است و چیزی فراتر از رقص عا دی می باشدایرانیان به قدمت و غنای تاریخ خود مفتخر هستند.آنان در هر عرصه ای نشان داده اند که پا سدار شا یسته سنت های اصیلو دوستدار ایران و فرهنگ ایرانی اند.مردم خطه کردستان و کرما نشاه و سا یر شهرهای کرد نشین نیز از این خصیصه مستثنی نیستند.

رقص های کردی یکی از سنتهای دیرینه و یادگارهای ارزشمند آریا یی ها ست.که در میان اکراد همچنان محفوظ ما نده وحتی دررقص های سنتی بعضی از اقوام همجوار همچون آشوری ها تا ثیر کرده است . بی گمان تا ریخچه این حرکات مربوط به هزاره های دوم و سوم قبل از میلاد مسیح است اما تاریخ مشخص و چگونگی ایجاد آ ن در این باره وجود نداردیک کتیبه سنگی در قلعه ((هه پیر))وجود دارد که متعلق به هزاره اول قبل از میلاد است .

روی این کتیبه تصویریک سرنا و دهلو تعدادی که به نظر می رسد در حا ل اجرای حرکا ت موزون هستند روی سنگ حک شده است این کتیبه کهن سند مهمی در تاریخی بودناین حرکا ت موزون در کردستا ن است .  

برون گرایی مردم کرد تأثیری ملی بر این رقص داشته به طوری که رقص کردی کاملاً بیانگر فعالیت های درونی، طرز فکر و شرح اتفاقاتی است که باز آفرینی این اتفاقات در قالب هه لپه رکی پدیدار گشته است.

استان کردستان از قدیم الایام مرکز فرهنگی و علمی بوده است مردمان این استان از لحاظ پاسداری از فرهنگ و آداب و سنن کردی همیشه مورد ستایش بوده اند و با افتخار در راستای حفظ و ترویج آنچه قرن هاست هستی آن ها را زینت بخشیده گام برداشته اند.

 رقص مملوء از کرشمه ها یا اشاره های فولکلوریک است، این اشاره ها یا کرشمه ها در زبان ساده فولکلور منعکس می شود و برای ما این امکان را فراهم می آورد تا در یک مطالعه از درون است مایه های لازم برای مطالعه فرهنگ هر جامعه صاحب رقص را بدست آوریم.

در کردستان موسوم است که رقص های گوناگون را با همگونی ویژه و پشت سرهم انجام می دهند این همگونی همیشه پاس داشته می شود و برخی به گونه گروهی دور کامل این رقص ها را اجرا می کنند.

رقص کردی(هه لپه رکی) یکی از زیباترین رقص های بجا مانده از دوران  باستان است که در طی ادورا متمادی و سالیان دراز با مد نظر داشتن پراکندگی جغرافیایی قوم کرد و بستر زیست محیطی هر منطقه اشکال و انواع متفاوتی از این رقص به وجود آمده است که همگی آنها در فرم و محتوای خویش باز کلیتی ثابت و مشترک را دنبال می کند و در همه ی آنها رکنی ثابت و صورتی استوار به چشم می آید.

قطب الدین صادقی می گوید: در همه ی جهان رقص یکی از بارزترین و بی واسطه ترین حالت های انسان برای بیان آنچه راجع به خودش جمع،  طبیعت و خدا می اندیشد است و در مورد رقص کردی آیین های نهفته است که بیش تر از هر چیز وحدت انسان ها را نشان می دهد.

هر چیزی نقطه ی اوجی دارد و نقطه اوج"هه لپه رکی" نیز چوپی می باشد.

"سر چوپی کش" دو دستمال رنگین در دست می گیرد و در کنار دیگر افراد به گونه ی پیوسته حرکت می کنند، چوپی به ما می آموزد که دنیا چندان بقایی ندارد ، و یاد آور می شود که امروز دست توست، فردا با دیگری....

 شهر سنندج و مریوان دارای تنوع بیشتری در رقص می باشند و در این  رابطه گروه های رقص بیشتری در این شهرها شکل گرفته است به عنوان نمونه مهم ترین شیوه های هه لپه رکی سنندج عبارتند از : گریان، پشت پا، هلگرتن، فتاح پاشایی، چه پی، شان، سه جار، خانه میری

منا بع:
1)    نگرشی بر رقص کردی- گرد آوری علی محمودی
2)    رقص از دیدگاه قطب الدین صادقی
3)    هه لپه رکی- رووناک روسته می
    انتهای پیام/