تب و تاب نوروزی در یک ماه مانده به پایان سال در کردستان+ عکس
به گزارش خبرنگار آفتاب دل، باوجود اینکه هنوزیک ماه به فرارسیدن سال نو و آغاز نوروز باقی مانده است مردم کردستان امسال زودتر از سال های گذشته به استقبال سال نو و نوروزآمده اند.
یکی از نگاه هایی که می توان به بهار داشت، نگاه آیه ای به بهار است. به این معنا که بهار را نشانه قدرت وبازتاب جمال پروردگار بدانیم وچون به آن می نگریم؛ زیبایی، قدرت، لطف وحکمت خدا را در او جلوه گر بینیم. بهار از این دیدگاه بسی دلپذیرتر وزیباتر خواهد بود؛ چراکه در چنین دیدگاهی، افزون برزیبایی های طبیعت، جلوه ای از زیبایی پروردگار نیز نمایان است.
نوروز سنت ماندگاری محسوب می شود که با آداب و رسوم خود توانست امید، شادمانی، صلح، سرزندگی و دوستی را برای مردمان این کره خاکی به ارمغان آورد. نوروز گنج غنی سرزمین پارس است که مهر تاییدی بر تاریخ پربار این مرز و بوم زد.
این جشن دارای اهمیت فراوانی است که علاوه بر ایرانیان، بسیاری از مردم منطقه های مختلف فلات ایران نیز آن را جشن می گیرند.
افزایش دمای هوا طی چند روز گذشته و بارش پراکنده باران هوای زمستانی را از سیمای شهر سنندج ربوده و به جای آن لطافت و نرمی هوای بهاری بر آن حاکم شده است. در امتداد حال و هوای بهاری ، مردم این شهر نیز زودتر از سال های گذشته از سرمای کم سابقه زمستان امسال خداحافظی کرده و خود را برای استقبال از سال نو و بهار 1393 آماده می کنند.
در معابر و میادین اصلی شهر سنندج محل هایی برای فروش ماهی و وسایل سفره هفت سین دایر شده و شور و شوق پایان یک زمستان سرد و طولانی در چهره پیر و چوان اشنویه ای هویدا گشته است.
گویا امسال جوانان زودتر از سالهای گذشته شروع به خریدن وسایل آتش بازی کرده اند، صدای ترقه در کوچه و خیابانها بلند شده و انگار چهارشنبه سوری و نوروز در همین نزدیکی هاست.
اسفنده ماه که در کردی به آن " ره شه ممه " می گویند ماهی است که به تدریج سفیدی و سرما از طبیعت رخت برمی بندد و حال و هوای بهاری احساس می شود، امسال نیز هوا زودتر از سال های گذشته تغییر کرده و مردم نیز به تبع تغییر وضعیت جوی بهار را لمس کرده اند.
ایرانیان از دیرباز شادی را مهم ترین بخش زندگی خویش می دانستند و اگر نگاهی به تاریخ داشته باشیم به روشنی خواهیم دید که ایرانیان باستان همواره روزهایی را به عنوان جشن ، چه مذهبی و چه ملی ، به شادی و سرور می پرداخته اند .
چیزی که نوروز را از دیگر جشنهای ایران باستان جدا می سازد فلسفه وجودی نوروز است که پیوند انسان با طبیعت است و این به روشنی پیداست چرا که فلسفه نوروز با نو شدن و تازه شدن طبیعت همگن است و با پایان یافتن زمستان و رفتن سرما و جایگزین شدن بهار انسان نیز زنگار های کهنه را از فکر و اندیشه بر می کند.
انتهای پیام/