وبلاگ خاتون کرد

به گزارش آفتاب دل، امروزه که بیکاری گسترش پیدا کرده و فرصت های شغلی نایاب شده، صاحبان کار و سرمایه از موقعیت سوء استفاده کرده و از بیکاران بهره کشی می کنند. این مسئله بیشتر در مورد خانم ها صادق است. خانم های اکثراً تحصیل کرده و بیکار به دلیل ناتوانی در کسب فرصت های شغلی خاص آقایان بیشتر طعمه صاحب کاران سود جو می شوند.

 

وقتی در شهر سنندج پا به هر مغازه ای از شهر می زنیم خانم هایی در آنجا مشغول به کار هستند که وقتی پای درد و دل آنها می نشینیم از حقوق و دستمزد ناچیز خود می نالند این که دارای مدرک بالا هستند، اما به دلیل پیدا نکردن شغل و فرار از بیکاری مجبورند که 10 تا 12 ساعت از روز را در این مکان ها با دستمزدی چندرغازی مشغول به کار شوند زیرا امروز که بیکاری در شهر سنندج به طرزهای باورنکردنی کاهش پیدا کرده است، این نبود فرصت شغلی برای خانم ها راه را برای صاحبکاران و سرمایه داران سودجو فراهم کرده است.

 

نرخ بیکاری زنان تحصیلکرده خصوصاً در سال های اخیر مرتباً رو به افزایش است و وضعیت اشتغال زنان در ایران مشابه با کشورهای در حال توسعه، در وضعیت مطلوبی نیست، همواره زنان فرصت های شغلی کمتری دارند و غالباً در بخش غیر رسمی با اندک دستمزد مشغول بکارند.

 

امروزه که بیکاری در شهر سنندج افزایش پیدا کرده است صاحبکاران کار و سرمایه استان از چنین موقعیت هایی سوء استفاده می کنند و با حقوقی نسبتاٌ کم خانم ها را در مغازه های خود استخدام می کنند و از همان ابتدای کار با آنها قرارداد می بندند که چنانچه برای بازرسی آمدند بگویید که طبق قانون کار حقوق می گیریم والا اخراج هستید.

 

حضور زنان در خارج از منزل و در جاهای نامناسب دشواری های فراوانی برای خانم ها دارد و موانع و تهدید های فراوانی نیز ممکن است در فضای بیرون از خانه آنها را تهدید کند زیرا اعلامیه هایی در داخل شهر وجود دارد مثلاٌ استخدام خانم می خواهیم به شرط آنکه زبان بریزد و ظاهرش عالی باشد و واقعاٌ در چنین مواردی به خانم ها ظلم می شود.

 

خانم هایی که 10 تا 12 ساعت از روز را کار می کنند و حقوقی معادل 100 تا 150 هزار تومان دریافت می کنند، مغازه های بازاریان، مطب ها، کارگاه های تولیدی و کارخانه های صنعتی، کافی نت ها، کتاب فروشی ها، دفتر های مهندسی و ... از جزء اماکنی هستند که خانم ها در آنجا مشغول به فعالیت هستند و می توان گفت که چنین وضعی ظلم مضاعفی درباره ی حق و حقوق خانم هاست گویا متأسفانه در بعضی از مکان های تجاری در شهر سنندج از خانم های فروشنده استفاده ی ابزاری می شود مثلاٌ فروشندگانی در برخی از فروشگاه ها به کار گرفته می شوند که با آرایش های آنچنانی در محل کار حاضر شوند و حجاب کاملی هم نداشته باشند گویا این فروشندگان خانم تبدیل به مانکن هایی شده اند که خریدار را وادار به خرید کالای مورد نظر خود می کنند.

 

متأسفانه دسمزد خانم ها در بازار کار از حقیقت خود فاصله گرفته اند و آسیب های جدی را متوجه خانم ها می کند لذا تعداد زنان شاغل نسبت به قبل بیشتر شده است اما آنان نسبت به مردان، کم دستمزد و آسیب پذیر مشغول به کار هستند و از حقوق و دستمزد ابتدایی نسبت به مردان برخوردارند.

 

البته شاید حداقل دستمزد را خانم ها بهتر از آقایان تحمل می کنند ولی وقتی چنین خانم هایی را می بینیم ممکن است احساس کنیم که به استعمار درآمده اند تا استخدام، شاید این همان مسیری باشد که دنیای سرمایه داری غرب طی می کند، نگاه کالاگونه و استفاده از خانم ها جهت جذب مشتری و فروش بیشتر اجناس و کالاهایشان آن هم با حقوق و دستمزد بی نهایت پایین با هیچ دلیل و برهانی قابل توجیه نیست و بایستی هرچه زودتر تدبیری برای آن اندیشیده شود زیرا بی گمان چنین ناعدالتی هایی راه را برای معضلات فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی باز می کند و باعث نابهنجاری و بزهکاری در میان خانم ها می شود.

 

در نتیجه در نظر گرفتن حداقل حقوق که به دست صاحبان کار و سرمایه باشد گوشه ای از درد و رنج های این خانم های ستمدیده را شامل می شود.